Cân yine bülbül oldu hâr açılub gül oldu
Göz kulak oldu her yer her ne ki var ol oldu
*
Oynadı çün nâr‐ı 'aşk kaynadı ebhâr‐ı 'aşk
Her yanaya çağlayub akdı gözüm seyl oldu
*
Gönül ol bahre daldı dilim tutuldu kaldı
Girdim anın zikrine a’zâlarım dil oldu
*
Ferhâd bugün ben oldum varlık dağını deldim
Şîrîn’ime varmağa her cânibim yol oldu
*
Geç ağ͜ ile karadan halkı bırak aradan
Niyâzî dön buradan durma sana gel oldu
Niyâzî-i Mısrî