— Nisan perşembesi kamçılanmış bir bahar
Akça pakça çukurlarda gömü gömü ışılar
Sonra o al aydınlık o son cuma günleri
Sonra türkü mayıslar —
Niye mi geciktin, yolda seni oyaladılar
Her fesleğen koktuğunda ora sanki hazirandı
Çöllerin kurakların yalazı üredi sonra
Gevremiş ortalığa kaç deniz yağdı
San su yalandı un yalandı sen yalandı
Bir tıkız ekmek bayatladı elimizde hiç mi hiç katık
Bakırı sırıtmış sahanlarda üç cıvık kiraz
Bu mu aşk bu mu ürün bu mu biz
Sokul bana azıcık
Seni sevdiğimi yalanladılar ilk
Sanki ulusun duyarlığın kökü kurudu Türkeli’nde
Varlığına senliğime yalan dediler
Bu ülke mi çağ ücrası olur mu be
Boyumca kamışlarda bir çitim şeker
Bir çevik kuş koncalandı o muydu yalan öttü çiçekler
Şimdi sen güzele konuk öte gözlerimin çoğu
Onlardaki hoşnutluğu iyi ağırla
İliştikleri yeri ışıt donat doğrula
Olağan yarınlığımın en kesin ilkesi bu
