Maddeler

acı adalet adem af afrika agnes varda ağaç ahlak ahmet hamdi tanpınar ahmet telli aile akıl akıl hastanesi akira kurosawa akrep alaturka albay çiçek ali alim amerika ampirizm anadolu anadolu rock analiz anarşizm anlamak anne-baba ansiklopedi antik yunan antropoloji arap aristo arkadaş arzu asker aşk aşmak at ataol behramoğlu atıf yılmaz atilla ilhan attar avrupa aydınlanma ayı ayrılık ayrımcılık aziz babam bach baki barış barthes baudelaire beğenmek behçet necatigil bektaşi ben benjamin benlik bergson beşiktaş biçim-öz bilgi bilgisayar bilim bilinç birey biyoloji brecht bresson buda bulantı cahit arf cahit zarifoğlu camera obscura camus can sıkıntısı can yücel canan özgür cemal süreya cennet ceza chp chris marker christopher marlowe cinuçen tanrıkorur cumhuriyet cüneyt cebenoyan çağ çalışmak çin çoktanrılı çöp dadaizm-sürrealizm dağ dedem deleuze deli demokrasi descartes devlet devrim dil divan diyalektik doğa doğu-batı dostoyevski dönüşümler duyu dünya düşman düşünme ebediyet edebiyat edebiyat eleştirisi edip cansever eflatun eğitim ehli beyt einstein ekitap ekoloji enel hak engels engizisyon erdem estetik ev fabrika farabi fark farsça faust felsefe fenomenoloji feza gürsey fikir filmlerim foto-gerçekçilik fotoğraf foucault frankfurt okulu futbol futurizm fuzuli garip gazali gece gelecek gemi gençlik gerçek goethe gök görümlerim göstergebilim gurur gülümseme günah gürcistan güven güzel haber habil-kabil hac hafıza hafızı şirazi hakikat hallacı mansur hamlet hapisane harabat hasan-hüseyin hastalık hat hatırlamak hayal hayat haydar ergülen hayvan haz hegel heidegger hezarfen hırs hırsız hiçlik hikaye hile hilmi yavuz hitchcock hölderlin hristiyanlık hukuk hurufilik hümanizm ışık ibn rüşd ibn tufeyl ibrahim ibrahim tenekeci idam idealizm-realizm ideoloji ikinci yeni iktidar iktisat inanç incil insan inziva isa islamcılık ismet özel israil istanbul isyan işçi işgal işsizlik itiraz iyi-kötü izlenimcilik izsürücü japonya jazz&blues jeanne d'arc jules verne jung kader kadın kafka kalp kant kapitalizm kara şiir karanlık kelam kent kıskançlık kibir klasik müzik korku köle-efendi köy kral edip kul kuran kuş kutsal küçürek öykü laboratuvar leibniz leonardo leyla-mecnun luis bunuel machiavelli makine man ray marcus aurelius marksizm matematik mehmet akif ersoy melek melih cevdet memleket merhamet meryem meslek metafizik metin eloğlu mevlevi mey michelangelo milli mücadele mistisizm modernlik montaj muhabbet musa mustafa kemal muş mutluluk mülkiyet müzik nazım hikmet nedim nesimi ney neyzen tevfik nietzsche nobel nuh nurettin topçu nuri pakdil odam oktay rıfat ordo nominis orhan pamuk orhan seyfi orhon orson welles ortadoğu oruç aruoba osmanlıca otomatik öyküler öfke öğrenen makine öğrenmek öğretmen-öğrenci öğüt ölüm ömer hayyam örtü özbilinç özgürlük öznellik paranoya pir sultan piyes polisiye psikanaliz psikoloji puşkin rastlantı reklam religio renkler resim richard sennett riya rock'n roll roman ropörtaj rönesans ruh rumi russell rüya saat sağ-sol sağlık sait faik salah birsel salgın sanat sartre saussure savaş schopenhauer seneca sezai karakoç sezgi shakespeare sinema sinema salonu sinirbilim siyaset sokrat sonsuzluk sorgu sosyal gerçekçilik sosyalizm sovyet sömürgecilik söz spinoza stoa su sun tzu sürgün şair şehir şeytan şiddet şiir şirazi tanrı tarih tarkovsky tasavvuf taşra techno teknik terör tevazu tıp tin tiyatro toplum toprak tora tövbe tragedya travma truffaut turgut uyar türk beşlisi türkçülük türkiye türkü umut unutmak usta-çırak uşak uyku uyuşturucu ülkü tamer üretim-tüketim ütopya van gogh varoluşçuluk vatan vertov victor hugo wittgenstein yabancı yahya kemal yalan yalnızlık yapay edebiyat yapısalcılık yara yargı yaş yaşamak yaşlı yavuz turgul yazar yazgı yeni türkiye sineması yıldız yoksulluk yol yolculuk yunus emre yurtdışı zaman zihin ziya gökalp zulüm zweig

18 Mart 2020 Çarşamba

Sanat Dinin Yerini Alırken

Dinin yerini sanat mı alıyor, evet. Sanat daha büyük toplumsal kitlelere ulaşabiliyor. Hegel de duyusal dinden bahseder. Din ile sanatın etkileşimi çok eskiye dayanıyor ve hatta bu iki alan beraber oluşmuş denilebilir. Din, kendi ifadesiyle "öğüt"tür. Bu ne demek, din bir tür yaşama kılavuzudur. Dayanak olarak Tanrı'yı alır. Muhammed, kendi kültürünü aşarak, batmakta olan uygarlığını yeniler ve tarih sahnesine çıkar. Keza, İsa da öyle, Musa da. Hatta Buda da... İçinde ahlaki kodlar vardır, herkesin anlayabileceği şekilde açıklanmıştır. Tevrat'ı okuyacak olursak, kendi çağdaşları dini bu kadar ciddiye almazlar. Tanrı, İsrailoğullarına mucizeler gösterip kurtardığında, Musa aracılığıyla onlara seslenirken dahi alay konusudur. Tanrı'nın Mısır'dan çıkan halk ile Sina çölündeki yolcuğu müthiş bir hikaye... Dinin çağdaşları arasındaki durumunu anlatır. Fakat sonra kurumsallaşarak toplumsal konum elde eder. Bu ne demek, iktisadın içinde söz sahibi olur. Gücü olur, dinsel kurumların. Oysa temelinde ahlaki bir düzen kurmaktır amaçlanan. Kurumlaşması yanlış mı, hayır. Toplumsal bir işlevi var. Bu işlev bozulmuyorsa neden yanlış olsun.
Hegel edebiyatın insanlığın öğretmeni olduğunu söyler. Böyle sanat yapanlar var. Ne demek bu, din adamının ahlakçı konumuna karşı öyküden çıkarılan derslerle insanı bir noktaya taşımak. Ne derece mümkün? Mümkün olduğu kadar mümkündür. Aklımızda hep bir toplum ideali var. Herkesi ahlaklı kılacak bir yol yok. Bu din değil. Bu edebiyat değil. Doğruluk yolunda mesafe alınabildiği kadar alınır, ve herkesi kurtacak bir çözüm yoktur.
Kaldı ki dinin de günümüz yaşantısına göre ahlaklı olmayan çok yanı var. İslam'da çok eşlilik meselesi tartışılıyor. Bu bir şey değil, İslam'da kadın köle var. Yani, cariye. Sınırsız cariye özgürlüğü var. Bir kişiyi özgürlüğünden mahrum etme cezası, kanuna göre müebbet. Hem de erkeğin cinselliğinin önünde bir sınır yok. Bugünün eğitimli, kadın-erkek eşitliğini sağlamaya çalışan toplumunda, bugünün iktisadında ister istemez, ahlaksızlığa karşılık geliyor. İstesen de tersine çevrilebilecek bir şey değil. Tanrı da illa böyle olacak, demiyor. Müslüman mısın dersen, evet. İnançlıyım. İslam buna izin veriyor demek, bu şekilde yaşaman gerektiği anlamına gelmiyor. Kaldıki Anadolu, Balkan ve Kafkas toplumlarında çok eşlilik halk arasında yaygın değil. Bunun da arkasında iktisadi sebepler var. Eh, bu durumda dinin işlevini tamamlayabildiği ölçüde sanattan bekliyoruz. En ucuz TV dizisi bile hikaye anlatmakta, insanlara hitap etmektedir ki izleniyor. Kitleler sanatla tanışıyor. Sanat bir kez daha öğretmen işlevi ediniyor, hem takipçileri hem de sanatçının kendisi açısından. Bu eski bir düşünce idi, stoacılık düşüncesi.

Küçük bir anektot: Üzerine kuma geleceğini duyan kadın, o akşam kocasına dönüyor ve "Gerçek müslümansan kuma getirmezsin.", diyor. Çelişkili gelebilir fakat toplumsal durum biraz böyle.

Hakkımda

Fotoğrafım
I have a unique blend of expertise in art and engineering, with a specialization in animation, video production, and drama. I'm deeply passionate about the art of montage and its significance in cinema, and I strictly adhere to the principles of tragedy in my written works. I also incorporate machine learning techniques in my literary works and animations, actively contributing to the development of these algorithms and regularly publishing my findings in scientific conferences and journals.