Ben sanırdım 'âlem içre bana hiç yâr kalmadı.
Ben beni terk eyledim bildim ki ağyâr kalmadı.
Cümle eşyâda görürdüm hâr var gülzâr yok.
Hep gülistân oldu 'âlem şimdi hiç hâr kalmadı
Gece gündüz zâr u efgân eyleyüp inlerdi dil
Bilmezem n'oldu kesildi âh ile zâr kalmadı
Gitdi kesret geldi vahdet oldu halvet
Dost ile
Hep Hakk oldu cümle 'âlem şehr u bâzâr kalmadı
Dîn diyânet 'âdet ü şöhret kamu vardı yele
Ey Niyâzî n'oldu sende kayd-ı dindâr kalmadı
Niyâzî Mısrî
